Saturday, October 29, 2011

ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿರುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಚೂಸಿ ಆಗಿರೋಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯನಾ...?

ಇವತ್ತು ಒಂಚೂರು ತಡವಾಗಿದೆ... ಆದ್ರೆ ರಿಕ್ಷಾಗಳಿಗೆ ಬರ ಬೀಳುವಷ್ಟು ತಡ ಆಗಿಲ್ಲ... ನೊಡೋಣ, ಯಾವ ಗಾಡಿ ಹತ್ತೋದು ... ಅದ್ರಲ್ಲಿ ನೋಡೊದು ಎಂತ... ಯಾವುದು ಬರುತ್ತೆ ಅದನ್ನು ಹತ್ತುವುದು... ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿರುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಚೂಸಿ ಆಗಿರೋಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯನಾ...? ಅಲ್ಲ, ಈ ಸೂಸೈಡ್ ಮಾಡುವವರು ನಾವು ಯಾವ ರೀತಿ ಸೂಸೈಡ್ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಕು ಅನ್ನುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಥಿಂಕ್ ಮಾಡ್ತಾರಾ... ಹಗ್ಗ... ಅದು ಫ್ಯಾನ್‌ಗೋ.. ಮರಕ್ಕೋ... ವಿಷ... ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಯಾವ ವಿಷ... ಬೆಟ್ಟದಿಂದ ಹಾರುವುದೋ.. ನೀರಿಗೆ ಧುಮುಕುವುದೋ ಅಲ್ಲ... ರೈಲು... ಆತ್ಯಹತ್ಯೆ ಆ ಕ್ಷಣದ ಯೋಚನೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆಯೋ... ಅಲ್ಲ, ಕೆಲವರು ತುಂಬ ದಿನದಿಂದ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಈ ಹಲ್ಕ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಾರೆ... ಹುಂ ಅವರು ಪಕ್ಕಾ ಡಿಸೈಡ್ ಮಾಡಿರಬಹುದು... ರಿಕ್ಷಾ ಬಂತು... ಈ ಮಂಗ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ... ಸರಿ, ಒಂಚೂರು ವ್ಯಾಯಾಮ ಆಗುತ್ತೆ... ಈ ನೆಲ ಹತ್ತು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಹೇಗೆ ಇದ್ದಿರಬಹುದಾ... ಹೊಲ ಹೊಲ... ಈಗ ಕಟ್ಟಡ... ಕಟ್ಟಡ... ಹೌದು ನಾನು ಕೃಷಿ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವ ನಾಲಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡಲಿ... ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಕೃಷಿ ಭೂಮಿ ಇದ್ದು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು? ಕೃಷಿಕನೆಂದರೆ ಭೂಮಿ ಪುತ್ರ, ಆ ವೃತ್ತಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಹಾಗೇ ಹೀಗೆ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಒಂದು ಪೈಸೆಯ ನೈತಿಕತೆ ನನಗಿದೆಯೇ...? ಆದ್ರೂ ಜೀವನ ಇಲ್ಲಿಗೆ, ಇಂದಿಗೆ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ? ನಾಳೆ ನಾನು ಎಲ್ಲೋ ಇರಬಹುದು... ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲೂ...! ಹುಂ ಅನಿಶ್ಚಿತ ಭವಿಷ್ಯ... ಹೇಕ್... ಇವನು ಏಕೆ ಇಷ್ಟು ಸೈಡ್‌ಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ... ಮಾರ್ಗದ ಮಧ್ಯೆ ಹೋಗಲು ಆಗುವುದಿಲ್ವಾ... ಭಾಷೆ ಇಲ್ಲದ್ದು... ಹೋ ಅವಳು ಈ ರಿಕ್ಷಾ ಹತ್ತುತ್ತಾಳ... ಹುಂ ಚೆನ್ನಾ... ಸಖತ್ ಆಗಿದ್ದಾಳೆ... ಇಲ್ಲ ಅವಳು ಹತ್ತುವುದಿಲ್ಲ... ಸರಿ... ಲೈಟ್ ಕಂಬ... ಇಲ್ಲಿ ತಡೆಬೇಲಿಗಳೇ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದೆ... ಹೇ... ಆ ಮುಂದಿನ ಗಾಡಿಯ ನಂಬರ್ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ... ಈ ಗಾಡಿಗಳ ನಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಟ ಆಡೋದೆ ಮಜಾ... ಒಳ್ಳೆ  ಗಮ್ಮತ್ತು... ಆ ಕಾರಿನ ನಂಬರ್ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದೆ... ಇದು ಸರಿಯಿಲ್ಲ... ಈ ನಂಬರ್ ತುಂಬ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿದೆ... ಅದು ನಂಬರ್ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ... ಹೇ ಅದು ಅಂಧ್ರದ ರಿಜಿಸ್ಟ್ರೇಷನ್... ನಾನು ಕರ್ನಾಟಕದ ೭-೮ ಗಾಡಿ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ ಇಲ್ಲಿ... ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ನಂಬರ್ ಪ್ಲೇಟ್ ನೋಡಿ ಎಲ್ಲಿಯ ಗಾಡಿ ಅಂತ ಹೇಳೋದು ಸುಲಭ... ಆದ್ರೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ, ಕೂದಲು ನೋಡಿ ಇವರೆಲ್ಲಿಯವರು ಅಂತ ಗುರುತಿಸುವುದು... ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಶೆಟ್ರು ಹುಷಾರಿದ್ದಾರೆ... ಒಳ್ಳೆ ಸ್ಪೀಡ್ ಪಿಕ್ ಅಪ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ... ಹುಷಾರಿದ್ದಾನೆ... ಹಾಡು ಕೂಡ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ... ಜಾಲಿ ಬಾಯ್ ಅನ್ನಬಹುದು... ಹೋ ಅವನ್ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾರ್ಗ ದಾಟುತ್ತಿದ್ದಾನೆ... ಹುಚ್ಚ... ಸೆನ್ಸ್ ಇಲ್ಲ... ಅಲ್ಲ, ನಾವು ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ... ಅದರಲ್ಲೂ ನಾನು... ನಾನ್ಯಾರನ್ನು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ... ಹಾಗೇ ಹೀಗೆ ಎಂತ... ಆದ್ರೆ ಅದು ಬೊಗಸ್... ನಾವು ರಸ್ತೆ ದಾಟುವಾಗ ಮುಂದಿನಿಂದ, ಅತ್ತಲಿಂದ, ಇತ್ತಲಿಂದ ಬರುವ ವಾಹನ ಚಾಲಕರನ್ನು ನಂಬಿಯೇ ದಾಟಿರುತ್ತೇವೆ... ನಾವು ಹೋಟೆಲ್‌ಗೆ ಹೋಗಿ ತಿನ್ನುವುದು, ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಹೋಗಿ ತರಕಾರಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು, ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಊಟ ಮಾಡುವುದು, ಈ ರಿಕ್ಷಾದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತದ್ದು... ಎಲ್ಲ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ತಾನೆ... ನಮ್ಮನ್ನು ಯಾರಿಗೂ ಏನೂ ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡಬಹುದು... ಆದ್ರೂ ಮಾಡಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ...ಅನ್ನುವ ನಂಬಿಕೆ... ಮತ್ತೇ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಯಾರನ್ನೂ ನಂಬೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ... ಅಲ್ಲ, ಈ ರಸ್ತೆ ದಾಟುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅದ್ಭುತ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ... ನಮಗೆ ನಾವು ಎಷ್ಟು ಸ್ಪೀಡ್ ದಾಟಬಹುದು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು... ಇನ್ನು ಅವನು ಗಾಡಿ ಎಷ್ಟು ಫಾಸ್ಟ್ ಆಗಿ ಓಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಬೇಕು... ಆ ಗಾಡಿ ಯಾವುದು ಎಂದು ಗಮನಿಸ್ಕೋಬೇಕು... ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಗಾಡಿ ಬರುತ್ತಿದೆಯಾ ಎಂದು ನೋಡ್ಕೊಬೇಕು... ಮತ್ತೇ... ಈ ಬಸ್‌ನವ ಏಕೆ ಹೀಗೆ ಹಾರ್ನ್ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾನೆ... ಇಲ್ಲೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟ... ಸರಿ ಹಣ ಕೋಡಬೇಕಲ್ಲ... 

ನೋಡೋಣ... ಮೊನ್ನೆ ಸಂಜನಾ ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ... ಡಿಸೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಎಂಗೇಜ್‌ಮೆಂಟ್ ಏಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಮದುವೆ... ಬೇಡ ಬೇಡ ಏಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸೆಖೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತೆ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಆಗೋಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂದೆ... ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಎಂಗೇಜ್‌ಮೆಂಟ್‌ಗೂ ಮದುವೆಗೂ ಏಕೆ ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಗ್ಯಾಪ್ ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನ್ನುತ್ತಾಳೆ... ಹುಂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅನ್ನುವುದರ ಬದಲು ಕಂಪ್ರಾಮೈಸ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ಅರ್ಥಾತ್ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಂದರೆ ನಿಜ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಇರುವ ಸಮಯ ಅದು ಎಂದು ನಾನು ಅವಳ ಜೊತೆ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ... ಆಕೆಗೆ ಏನೂ ತೋಚಿತ್ತೋ... ದೇವರಿಗೆ ಗೊತ್ತು... ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಎಂದರೆ ಏನು ಮೊನ್ನೆ ತಾನೇ ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಒಂದು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ಆಗುವುದು ನಾಲ್ವತ್ತು ದಾಟಿದ ಮೇಲೆ ಎಂದು ಓದಿದ್ದೆ... ಹಾಗಾದ್ರೆ ಈಗ ನಮಗೆ ಪರ್ಸನಾಲಿಟಿ ಅನ್ನುವುದು ಇಲ್ವಾ... ಈಗ ಈ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ಪರ್ಸನಾಲಿಟಿ ಅಲ್ಲ ಕ್ಯಾರೆಕ್ಟರ್... ಅಂದರೆ ಗುಣ... ಹುಂ ಕೆಲವರ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುವುದು ಎಂದರೆ ತುಂಬಾ ಖುಷಿ... ಸೀಮಾಳ ವಾಯ್ಸ್ ನಿಜಕ್ಕೂ ಜೇನು... ಅದೂ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ... ಇನ್ನು ಕೆಲವರ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುವುದೆಂದರೆ ಬೋರೋ ಬೋರು... ಹುಂ ಅಂಕಿತಾ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಳು... ಪಾಪಾ ನನಗೆ ಅದು ಗೊತ್ತಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿರಬೇಕು... ಪಾಪಾ ಮಗು... ಇಲ್ಲ, ನಾನು ನನ್ನ ಜೊತೆ ಹೇಗಿರುತ್ತಾರೋ ಹಾಗೇ ಅವರ ಜೊತೆಗೂ ಇರುತ್ತೇನೆ... ಅವಳೋ ಪಕ್ಕಾ ಕ್ಯಾಲ್ಕುಲೇಟೆಡ್... ಅಂತವರ ಜೊತೆ ಹಾಗೇ ವ್ಯವಹರಿಸುವುದು ನನ್ನ ಗುಣ... ಹೃದಯದಿಂದ ವ್ಯವಹರಿಸುವವರ ಜೊತೆಗೆ ಹಾಗೆಯೇ ವ್ಯವಹರಿಸಬೇಕು... ಈ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅನುರಾಧ ನಿಜಕ್ಕೂ ಗ್ರೇಟ್... ರೇರ್... ಹುಂ ಮೆಸೇಜ್ ಬಂತು.. ವಾರೆ ...ವಾಹ್ ಇದು ಅವಳೇ ಮೆಸೆಜ್ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ... ಹೀಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಲ ಅಗಿಲ್ಲ... ಯಾರನ್ನಾದರೂ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಅವರೇ ಮೆಸೆಜ್ ಮಾಡುವುದು, ಕಾಲ್ ಮಾಡುವುದು... ಅದ್ಭುತ... ಕೆಲವೊಂದು ಸಲ ಸೆಟ್ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಾಗ ಮೆಸೆಜ್ ಮಾಡುವುದೆಲ್ಲ ಒಂಥಾರ ವಿಚಿತ್ರ... ಹುಂ... ಡಿಗ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಜನ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಇದ್ದಾರಲ್ವಾ... ಈಗ ನಾನು ಈಗ ಅವರಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡುವಾಗ.... ಬಹಳ ನಿಧಾನವಾಗಿ... ಇವನ್ಯಾಕೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ ಎಂದೇ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಾರೆ... ಸರಿ, ಇಡುತ್ತೇನೆ...ಎಂದಾಗ... ಗಟ್ಟಿ ...ಓಕೆ... ಬಾಯ್....ಸ್ವೀಟ್ ಡ್ರೀಮ್ಸ್.. ಮಣ್ಣು ಮಸಿ ಅಂತ ಜೋರಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ... ಅಂದರೆ ಇವನ್ಯಾವಗ ಇಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದೇ ಅವರು ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ... ಇಂತವರಿಗೆ ಮತ್ತೇ ಕಾಲ್ ಮಾಡಬೇಕಾ...? ನಾನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮೂರು ಸಲದ ಸೂತ್ರ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಕೆಲವರ ನಂಬರ್ ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿದೆ...

2 comments:

sushan salian. said...

nice... is it true experince of NOIDA.?

Unknown said...

I cant say it is an experience but it is true feeling...